A więc zgodnie z zapowiedziami wybraliśmy się na podbój Biskupiej Kopy – najwyższego szczytu polskiej części Gór Opawskich wznoszącego się na zawrotną wysokość 890 m n.p.m. Nocowaliśmy w Jarnołtówku – sympatycznej miejscowości położonej niedaleko Głuchołazów, fajnej miejscówce z dobrym dojazdem. Nie jest to typowa miejscowość turystyczna, jako że i gór tam niewiele, ale jest kilka pensjonatów i agroturystyk. Od razu mogę polecić fajną włoską restaurację (zdaje się, że nawet należącą do Włocha) z bardzo dobrym jedzeniem.
Na Biskupią Kopę wyruszyliśmy skoro świt... tak przed 9.00 i zdecydowaliśmy się na podejście czerwonym szlakiem (ok 2h), który jest najbardziej stromy i najkrótszy. Jednak nie należy tej stromości traktować zbyt serio, jest to bardzo przyjemna w podejściu góra i nawet najbardziej strome fragmenty trasy nie powinny nadwyrężyć niedzielnego turysty.
Wracaliśmy z kolei szlakiem żółtym, nieco dłuższym, ale przechodzącym przez Piekiełko oraz Skałki – bardzo ładny fragment trasy gdzie pojawiają się rzeczywiście małe skałki – polecam, bardzo sympatyczna.
Jeśli ktoś zdecyduje się iść tylko czerwonym szlakiem, to ryzykuje że ominie schronisko pod Biskupią Kopą. Znajduje się ono przy połączeniu szlaków żółtego i czerwonego, jednak z drogi szlaku czerwonego widać tylko dach i ktoś może pomyśleć, ze to tylko jakaś chałupa. Schronisko jest bardzo fajne i klimatyczne, zdecydowanie polecam: miłą obsługę, smaczny żurek oraz radosnego berneńczyka

Podejście na Biskupią Kopę zimą przy ładnej pogodzie to naprawdę uczta dla duszy i ciała. Piękne widoki oraz niezbyt forsowny kontemplacyjny spacer



Mimo że góry niezbyt wysokie i takie niby nic, to jednak widok robi wrażenie



No to zdobyliśmy szczyt! Na szczycie jest wieża widokowa w trackie budowy (ale chyba na ukończeniu) oraz jakaś przedziwna budowla, która być może miała być schroniskiem, ale póki co jest tylko niezbyt atrakcyjną ruinką. Dość szczególnie to wygląda Na szczęście jest tabliczka.

Pamiętajcie, idąc w góry trzeba się przygotować sprzętowo. Zarówno ubranie jak i sprzęt jest bardzo ważny, szczególnie zimą.



Ekstremalne sytuacje wymagają ekstremalnych działań, czasami trzeba sobie wylizać śnieg z łap


Kolejnego dnia pojechaliśmy do Kotliny Kłodzkiej, gdzie większość szczytów mieliśmy już zalicz
onych, ale została nam Orlica 1084m n.p.m. – najwyższy szczyt polskiej części Gór Orlickich. Wejście z okolic Zielińca jest bardzo przyjemne, właściwie spacerowe, ponieważ prawie cały szlak stanowi trasę dla narciarzy biegowych. Oznaczenie na tabliczkach wskazuje, że wyprawa powinna zająć ok 1h, ale nawet idąc w śniegu i z przystankami na wylizanie łap ze śniegu oraz sesje zdjęciowe, zajęło nam to 45min. Od razu zrobię przytyk: trasa czeska była przygotowana dla narciarzy przez ratrak, polska nieskażona cywilizacją. Niemniej jednak trasa jak z obrazka. Na szczycie spotkaliśmy parę narciarzy z Czech, pogadaliśmy chwilę i porobiliśmy zdjęcia, ogólnie bardzo sympatycznie




Trasa na Orlicę zimą zapiera dech, było przepięknie



Ostatnie metry odbiegają troche od głównego szalku I tzreba się przedzierać przez zaspy, ale to drobiazg dla przygotowanych alpinistów.


Na szczycie znajduje się obelisk oraz tabliczka I kolejny szczyt do kolekcje.
Można też spotkać dziwnie mówiących ludzi z zza południowej granicy

Wieża nie jest w budowie, tylko w generalnym remoncie

: madzialena82 Berneński pies pasterski o wdzięcznym imieniu Bernie

ha, zimowe wejście, piesu to poręczówkę ciągnie

: madzialena82 a nie nie, nasz to mieszanka najlepszych ras , ale w schronisku mają przemiłego berneńczyka

A depozyt na helikopter wpłaciłeś?

:yoop i gratulacje dla pieska
Ja mam tylko Rudawiec i Kowadło zaliczone, ale po kilka razy

A szaliczek, czapka i buciki to gdzie?

To jak tak się chwalimy osiągnięciami, to ja z takich bardziej ekstremalnych mam zaliczoną Piaskową Górę (52 m n.p.m., i to zimą!), Gosań (93,4 m n.p.m, i to nad samym morzem! I też z psem!) i oczywiście Górę Chełmską z jej najwyższym szczytem, czyli Krzyżanką (136,2 m n.p.m. - więc nie w kij pierdział)

Muszę jeszcze bardzo miło wspomnieć Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju, gdzie po pierwsze jest bardzo ciekawa wystrawa, a po drugie bardzo miło powitali i pozwolili na zwiedzanie z czworonogiem



Można się tam wiele dowiedzieć na temat produkcji papieru, historii papiernictwa oraz obejrzeć wiele ciekawych eksponatów m.in exlibrisy z różnych zakątków świata


Można też obejrzeć jak wygląda ręczna produkcja czerpanego papeiru, która do dziś wykonywana jest rękoma rzemieślników. Gorąco polecam. Inżynierom polecam bogatą wystawę maszyn do określania właściwości papieru. Bardzo fajna jest też wystawa dotycząca papierów używanych do druku pieniędzy.

:yoop Papier czerpałeś?

no niestety nie, to zdaje się tylko w ramach zorganizowanych wycieczek. Ale podyskutowaliśmy z panem, który zrobił pokaz i o wszystkim opowiedział. Mimo że osobiście sita nie zanurzałem to i tak dowiedziałem się wielu praktycznych rzeczy m.in; czym różni się ręcznik papierowy od papieru toaletowego i dlaczego tego pierwszego nie należy wrzucać do wc (gorzej się rozpuszcza i zapycha instalację) Tak więc ze wszech miar wartościowa wizyta

:yoop Ja byłem z grupą i mieliśmy okazję zrobił sobie papier. Branża papiernicza jest mi znana i z praktycznych rzeczy, które mogę polecić, to nigdy nie używajcie papierowych ręczników do osuszania mięsa, ryb ...

Możesz wyjaśnić? Proszę

Czym teraz osuszać, żeby panierka podczas smażenia nie odpadała? Specjalnie wydzieloną ściereczką? Mąką?

:jez_z_lasu ja osuszam lnianymi ściereczkami. Jeżeli chodzi o powód to chemia, która jest używana do produkcji papieru, surowiec, stan instalacji itd... jeżeli już używać, to tylko celulozowe

Dziękuję

A flagę JM Tyś przybił na szczycie? bo jak nie, to się nie liczy

P.S.: Status Mu zmieńcie, np. na "Ekstremalny Zdobywca, który z psiokiem idzie daleko na siku"