Czy Wasze zwirze mówią do Was?
Bo właśnie przed chwilą moja Kiźka przyleciała ze skargą, że KocurexRex wyżera z jej miski.
A to z kolei przypomniało mi, że Tosiek potrafi "powiedzieć", że w kuwetce jest pewna niestosowność i muszę natychmiast temu zaradzić.
Jeśli Wasze mówią, to co mówią i jak?

już nie kawusią

Może to być też cykpost

Nie mam zwierzaka więc jedynie dołączam się do cyk póki co jeszcze herbatą

Sprzed chwili- Gruba, że mleko w misce skisło na słońcu, Marianka, że ta mała myszka, która jeszcze niemrawo łapkami rusza, to prezent specjalnie dla mnie i się mogę częstować
Zimną perełką

Koszatnik mnie przed chwilą opierdoczył za wybór muzyki i musiałem pozmieniać. Cyk później, trzeba po piwo iść

Mój ptasznik jak nie chce jeść to znaczy, że być może będzie mieć wylinkę. Albo nie.

mój dzisiejszy zwierz nic nie powiedział. Może dlatego, że był grillowany

bimberkiem weekendowym

Mam już drugą myszę.Ta się nie rusza. Chętnie się podzielę. Gruba doceniła zmianę mleka na świeże

Mój pies jest niemową... może to i dobrze, bo zbyt wiele widział
No i ruszamy na

Szczury ogólnie są małomówne (tzn. tak naprawdę nie są, ale porozumiewają się głównie w zakresach dla człowieka niesłyszalnych, więc wychodzi tak jakby były), więc werbalnie nie są w stanie się z nami porozumiewać, ale potrafią dać do zrozumienia czego chcą (np. wchodzą pod dłoń żeby głaskać itp.). A, no i kiedy wlezą mi np. na ramię, to szarpią za rękaw w tę stronę, w którą chcą, żebym wyciągnął rękę, żeby sobie mogły zejść.
Same za to słyszą, co się do nich mówi i doskonale to rozumieją (przychodzą na wołanie, reagują na polecenia) i do tego jeszcze wiedzą, kiedy czegoś im nie wolno - więc jak się je na tym przyłapie, to bezczelnie udają, że to wcale nie one obgryzały tę ścianę

Ale za to pies rodziców Zosi bardzo dobrze komunikuje się z jej mamą, np. skarży na nas, że jej żryć nie dajemy, jak sami jemy. I wtedy mama przylatuje i nas opieprza, że psa skrzywdziliśmy

Teraz już Książęcym Ciemnym Łagodnym. Aha no i znalazłem już zwierzątko, niestety nietoperz który lata mi nad głową nie jest zbyt rozmowny

Najchudszy czasem łazi za mną, opowiadając długo i przeciągle, jak to od trzech dni nic nie jadł, więc mam natychmiast dać mu puszkę/saszetkę/mięso, którym godzinę temu się opychał. Ale teraz akurat przybrał kształt pudełka po butach i udaje, że śpi.

Reszta stada jest mniej rozmowna - mruczenia nie liczę.

łomżą 0,3

W poniedziałek zmuszon zostałem przez życie uśpić mego czworonoga, więc na razie gada do Mnie tylko pustka i rozpacz.

:illumaris oj, wiem jak to jest

Nigdy psa nie miałem, a chciałbym. Tu gdzie mieszkam pieseł biega po posesji, już wiem kiedy szczeka, bo się cieszy, a kiedy na dziki. Kury są głupie ale znoszą jajka i już wiem jak gdaczą gdy jajko zniosą, gdy dostają żarcie i gdy się przestraszą, a to podobno nie wszystko. Króliki jak się przestraszą to tupią skokami ale jak ten Belgijski skurwiel tupnie to sam się czasem zlęknę. Mam już wszystko gotowe do spaghetti, nawet pomidory od dwóch dni opalam na słońcu ale szybciej mi poszło zalanie lodu łiskaczem, więc chyba przy tym pozostanę.
brasilem

W ogóle ciekawa sprawa z tymi zwierzakami. Niby inny gatunek, a potrafią się zachowywać tak bardzo "po ludzku", że aż nie chce się wierzyć. To naprawdę skłania do myślenia - niby jesteśmy najinteligentniejszym gatunkiem na planecie (choć Douglas Adams miał w tej kwestii inne zdanie) - a jednak zwierzęta potrafią czasem czasem być bardziej ludzkie od nas.
Poza tym, na takim bardziej przyziemnym poziomie: na twarzach (jak zwał, tak zwał) zwierząt można dostrzec takie same emocje, jak u ludzi. I znów - niby inny gatunek, zupełnie inny sposób myślenia i w ogóle przetwarzania informacji - a przecież jak patrzysz na psa, kota czy szczura (czy inne zwierzę), to widzisz, czy się cieszy, czy nie. Jest to w jakiś sposób niesamowite.

:gen_italia taki chuj. Jesteśmy chyba jedynym gatunkiem, który tyle emocji wyraża przy pomocy twarzy. Twarze to nie jest "przyziemny poziom" tylko coś co ma znaczenie praktycznie tylko u homo sapiens. Nie znam innego gatunku, który by miał kawałek mózgu zbudowany, żeby rozpoznawać twarze. Ani psy ani koty ani szczury nie wyrażają emocji swoimi pyszczkami.

Nieprawda, wyrażają.

:Illumaris łączę się w bólu. Ja pożegnałem mojego czworonożnego futrzanego przyjaciela we wtorek i przechodzę przez to samo :-(