W kąciku klasyki przypomnimy dzisiaj ciekawą historię z czasów II wojny światowej. A, że zawsze może być gorzej niż jest, to oby duch w narodzie nie zginął. Wojna niesie śmierć ale powaga zabija równie skutecznie choć powoli...
 
W zimie 1941-42 nieznani sprawcy w biały dzień usunęli tablicę z napisem "Dem deutschen Astronomen" z pomnika Kopernika. W odwet gubernator zarządził usunięcie pomnika Jana Kilińskiego. Po Warszawie zaś zaczęły krążyć wierszyki:

Siedzi nasz astronom, w twarzy jego troska
chcą, by Niemcem został, mówią, że to łaska
Myślę, czy to warto, potęga to krucha
Bo się zlękli szabli Kilińskiego zucha
Nad straconą kenkartą Kopernik sie biedził
Bo astronom zawinił, a szewc za to siedzi.

Przeszło tydzień usuwano pomnik Kilińskiego, w tym czasie ukazał się na cokole napis:

 

 "Jasiu, nie daj się, podaj się za volksdeutcha"

Głowiono się gdzie Niemcy schowali pomnik, aż któegoś dnia na murach Muzeum Narodowego ukazał się napis:

"Ludu Warszawy. Jestem tu. Jan Kiliński"

Po kilku dniach na słupach ogłoszeniowych rozklejano ogłoszenia:

"W odwet za zniszczenie pomnika Kilińskiego zarządzam przedłużenie zimy o 6 tygodni. Mikołaj Kopernik"

I na deser coś z klasyki humoru wojennego:

Karetki sanitarne przewożą rannych Niemców. Policjant rozpędza tłum. Jakaś niewiasta płacze żałośnie.
- Co się pani tak roztkliwia?- pyta niechętnie ktoś stojący z boku
- Jak mam nie płakać - odpowiada niewiasta - kiedy w karetce miejsca jest na sześciu, a przywieźli trzech.

* * *

Lata pięćdziesiate. Reporter rozmawia z robotnikiem
- Gdzie pracujecie?
- To tajemnica państwowa
- A jak wam płacą?
- Iii tam, dychę od granatu!

* * *

Hitler wzywa swych doradców na naradę, jak zorganizować desant na Anglię. Frank zapewnia, że polscy szmuglerzy potrafią wszystko, zapewne potrafią też przeszmuglować z tysiąc żołnierzy do Londynu.
Wzywa Hitler szmuglerów. Mówią, że się namyślą. Za kilka dni dają odpowiedź:
- Da się przewieźć, ale tylko jako rąbankę.