Udało nam się zrealizować ekskluzywy wywiad z panem Krystianem Czubem, byłym mężem pani Krystyny Czubówny i właśnie dzięki niemu dowiemy się nieco więcej o jej nieznanym życiu i zwyczajach. Jako pierwsi poznamy zwyczaje osoby, która nie nie daje wywiadów. Tak wiele plotek na jej temat krąży w różnych miejscach, że musiliśmy dotrzeć do źródeł prawdy.
Joe Monster: Proszę pana, słyszeliśmy że pani Krystyna interesuje się survivalem. Czy to jest prawda, że potrafi ona znieść naprawdę trudny klimat?
Krystian Czub: Może żyć w zimnych lasach Kanady, na śnieżnych szczytach Gór Skalistych - do wysokości 4500 m n.p.m., na wysokich równinach Kordylierów i w Andach, na pampie argentyńskiej i w gęstych puszczach Amazonii. Znosi nawet gorące pustynie Arizony.
- Naprawdę? A więc Ameryka Południowa.. Ale gdyby kryzys argentyński rozszerzył się na inne kraje tego regionu to zakładając że jest jednak w Ameryce Południowej, to co ona wtedy robi?
Artykuł pochodzi ze stron Radia Zet, polecam go pod rozwagę każdemu kto uważa że feminizm nie ma nic wspólnego z żadnym totalitaryzmem i manipulacją. Na początku była bajeczka którą wszyscy znają, więc pozwoliłem ją sobie usunąć:
(...) Niestety, nie ma miejsca, aby zająć się wszystkimi aspektami w tej baśni, dlatego też skupimy się na tych, które dotyczą głównego tematu: seksualności, buntu przeciwko autorytetom, dojrzewania, postaci ojca oraz jego rywalizacji z matką. Czerwony Kapturek jest dziewczynką zbuntowaną przeciwko matce - a jej bunt wynika min. z zazdrości o ojca. Wydaje się, że babcia jest tutaj symbolem matki. I dziewczynka, udzielając dokładnych informacji na temat miejsca jej pobytu, pragnie nie tyle zemścić się za zrzucenie na nią zbytniej odpowiedzialności (związanej z przekazaniem jej seksualnego uroku - patrz: kolor czerwony), ile jest to wynikiem nieświadomej zazdrości o ojca.
(...) Niestety, nie ma miejsca, aby zająć się wszystkimi aspektami w tej baśni, dlatego też skupimy się na tych, które dotyczą głównego tematu: seksualności, buntu przeciwko autorytetom, dojrzewania, postaci ojca oraz jego rywalizacji z matką. Czerwony Kapturek jest dziewczynką zbuntowaną przeciwko matce - a jej bunt wynika min. z zazdrości o ojca. Wydaje się, że babcia jest tutaj symbolem matki. I dziewczynka, udzielając dokładnych informacji na temat miejsca jej pobytu, pragnie nie tyle zemścić się za zrzucenie na nią zbytniej odpowiedzialności (związanej z przekazaniem jej seksualnego uroku - patrz: kolor czerwony), ile jest to wynikiem nieświadomej zazdrości o ojca.
Bracia Rowerzyści!
Bierzemy udział w wielkiej walce o wywalczenie choć skrawka własnej przestrzeni życiowej, opanowanej przez samochody, autobusy, tramwaje, dresiarzy w swoich golfach II. Walka tragiczna, kórej zdawać się może naszym przeznaczeniem jest przegrana. Lecz w chwili gdy szala zwycięstwa zdawała się przechylić na korzyść przeciwników, pojawił się bohater, który niczym Spiderman (tak, ten co za milion siedemset miliardów przychodu w ciągu pierwszego tygodnia wyświetlania w kinie) uratuje nasz świat przez zniszczeniem!
Jeden z naszych czytelników, M&Ms zwany Olc, miał szczęście spotkać tego nadczłowieka, super mechanika rowerowego! Otóż ten mechanik, był akurat wtedy przygodnym rowerzystą, spotkanym wśród gapiów przypatrujących się trzem uszkodzonym pojazdom mechanicznym na skrzyżowaniu.
Olc: Ale się pogniotły.
Przygodny Rowerzysta: Dobrze im tak, kutasom spalinowym.
Zdziwiony Olc: Co ty? Przecież tu obok jest ścieżka rowerowa, co ci przeszkadzają auta na ulicy?
Jeden z naszych czytelników, M&Ms zwany Olc, miał szczęście spotkać tego nadczłowieka, super mechanika rowerowego! Otóż ten mechanik, był akurat wtedy przygodnym rowerzystą, spotkanym wśród gapiów przypatrujących się trzem uszkodzonym pojazdom mechanicznym na skrzyżowaniu.
Olc: Ale się pogniotły.
Przygodny Rowerzysta: Dobrze im tak, kutasom spalinowym.
Zdziwiony Olc: Co ty? Przecież tu obok jest ścieżka rowerowa, co ci przeszkadzają auta na ulicy?
Olc: Teraz rozumiem. A tak w ogóle, to czemu twój rower jest taki jakiś... dziwny?
P.R.: Bo to jest rower bojowy. Sam go robiłem. Ma też specjalne zabezpieczenia przed kradzieżą. Patrz! (Wkłada rękę pod siodełko, coś tam majstruje.) - Teraz zobacz, co się stanie, jak ktoś usiądzie na siodełku.
(Naciska siodełko, przez mały otwór w środku z metalicznym szczękiem wystrzeliwuje 20-centymetrowa szpila.)
Olc: Dobre... Ale ostra... Co to takiego, tak się lepi?
P.R.: Posmarowana roztworem kapsaicyny. Jak się wbije, to piecze tak, że człowiek wyje jak alarm samochodowy. Wtedy jak się usłyszy, to można przyjść i mu dokopać.
Olc: A jakbyś zapomniał wyłączyć?
P.R.: Ja nie zapomnę. Ale mój stary kiedyś chciał pojechać do sklepu i zrobił się w konia. Właściwie to nie w samego konia, tylko trochę niżej. Twardy z niego facet, aż się szpila wykrzywiła. Od tej pory nie daje mi forsy.
Olc: W każdym razie niezły pomysł.
P.R.: Jeszcze lepiej zrobiłem z dętkami. Kiedyś różne dzieciaki wykręcały mi wentylki, to nadmuchałem je gazem łzawiącym. Właściwie to raczej paraliżująco-drgawkowym. Tak przynajmniej mówił lekarz, który mnie ratował, jak kiedyś najechałem na gwoździa. Myślał, że to atak padaczki.
Olc: Nieźle! A co to takiego masz na kierownicy? Jakiś nowy rodzaj hamulców, czy co?
P.R.: Ha! To ekwipunek specjalny. Teraz jest złożony, bo farba wysycha.
(Rozkłada dwa teleskopowe ramiona i jakieś boczne części. Powstają wystające do przodu rogi i stercząca na metr z boku listewka z gąbką na końcu.) Te rogi to strach na pieszych. Miały być dłuższe, ale smerfy mogły skasować. A to jest coś miłego dla samochodów. Tu mam zbiorniczek z gumy; parę razy naciskam i gąbka na końcu kijka nasącza się czerwoną farbą. Jak dobrze trafi, to akurat na szybę. Niech ktoś spróbuje wyprzedzić mnie za blisko - ta farba jest poliuretanowa, żaden rozpuszczalnik jej nie weźmie.
Olc: Czekaj! Czy to nie ty pomalowałeś mojemu szefowi hiunadaja? Miał taką krechę przez całą długość. Ale mówił, że ktoś mu to zrobi? Na parkingu...
P.R.: Tak, pamiętam! Dopiero co wyjechałem z chaty, i nie zdążyłem napompować farby. A tu jedzie taki kretyn, pet w gębie, radio na full i przejechał tuż koło mnie, chociaż zjechałem prawie na krawężnik.
Przetarła go ta gąbka, ale bez farby. To ja zapamiętałem gościa, i akurat później dorwałem na parkingu. Chciałem mu gumy poprzebijać, ale to by było nie fair, czemu niby jednego mam tylko malować, a drugiemu przebijać? To posmarowałem go jak wszystkich.
Olc: Ale się wściekał! Wiesz co? Powiem mu to, bo facet może zwątpić w ideowość dzisiejszych bojowników. Myślał, że ktoś mu to zrobił dla jaj.
P.R.: A powiedz, mnie to nie robi. Zobacz jeszcze na to. Wygląda jak bidon, nie? Patrz: ściągam zakrętkę, wyciskam, i leci olej. To nie jest zwykły olej, tylko specjalny, o obniżonym napięciu powierzchniowym. Wnika w każdą szczelinę. Jak jakiś pacan zaparkuje na ścieżce rowerowej, o zalewam mu tym hamulce. Od jakiegoś czasu wł?adam też za wycieraczkę reklamę zakładu blacharskiego - blacharz odpala mi za to dwie stówy od klienta. Raz mi się śmiać chciało, bo posmarowałem komuś hamulce - stał na środku czerwonej ścieżki - i czekam aż przyjdzie - zawsze to miło popatrzeć, jak wali w drzewo. I co się okazuje? Że to była straż miejska, i faceci łazili wzdłuż ścieżki rowerowej, żeby wlepiać mandaty za złe parkowanie. Wsiadają, przejeżdżają kawałek i na zakręcie - pierdut w samochód, któremu sami wcześniej założyli blokadę. Właściciel jak wrócił, to wezwał policję - i wyszło, że obaj strażnicy mieli ponad półtora promila. Strażnik tłumaczył, że hamulce nie działały, ale smerf nie uwierzył i chciał - jak to oni mówią - usunąć pojazd z miejsca zdarzenia. Wsiadł, cofnął kawałek i rozbił reflektor we własnym radiowozie. Nieźle, co?
Olc: Super, Wiesz co? Zapiszę, co zapamiętałem z tej rozmowy, może jakaś gazetka to puści. Jak mam ciebie przedstawić?
P.R.: Niech będzie Shimano Revolta. Revolta przez "v". I napisz jeszcze, że na pieszych co łażą po ścieżkach hoduję żuki gnojarze. Będę robił takie kule z bibuły, a w środku śmierdzące mazidło i te żuki. A do tych rogów na kierownicy dorabiam katapultę. To będzie dla kobiet, one strasznie nie lubią żuków gnojarzy. Na facetów chciałbym robić z czymś, co gryzie. Próbuję założyć mrowisko.
Olc: Nie przesadzasz? A co, jeśli ktoś ci się zrewanżuje, np. jakiś skin albo bokser?
P.R.: Zdarza się. Czasem specjalnie, jak widzę jakiegoś groźnego dupka za kierownicą, to wołam na niego: "pierdoły jeżdzą autem, ludzie rowerami" i spadam. Wiesz, jak to świetnie wyrabie mięśnie? W życiu bm tak szybko nie jechał bez mobilizacji.
Olc: Dziękuję za rozmowę.
P.R.: Nie ma sprawy. Za P.R. ludzie będą się bali wyjść z domu bez roweru. ;-))
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą